پله در معماری کارلو اسکارپا
کارلو اسکارپا، معمار و طراح ایتالیایی، با حساسیت ویژه‌ای نسبت به جزئیات و مواد، پله‌ها را به عنصری کلیدی در آثار خود تبدیل کرد. پله‌ها در معماری او نه تنها ابزار کاربردی برای ارتباط بین سطوح هستند، بلکه به‌عنوان عناصری هنری و نمادین عمل می‌کنند که فضا را تعریف کرده و تجربه حرکتی را غنی می‌سازند.
پله‌های اسکارپا معمولاً با دقت هندسی و انتخاب مواد خاص، مانند سنگ، چوب، شیشه، و فلز، طراحی می‌شوند. او پله‌ها را به‌عنوان بخشی از یک روایت فضایی می‌دید که حرکت را هدایت می‌کند و کاربران را به کشف تدریجی فضا دعوت می‌کند. برای مثال، در موزه کاستلویکو (Museo Castelvecchio) در ورونا، پله‌ها با خطوط منحنی و زوایای دقیق طراحی شده‌اند که بازدیدکنندگان را به سمت نمایشگاه‌ها هدایت می‌کنند. این پله‌ها با استفاده از سنگ مرمر و فلز، کنتراستی زیبا ایجاد می‌کنند و نور را به شکلی هنرمندانه منعکس می‌کنند.
ویژگی برجسته پله‌های اسکارپا، توجه به جزئیات و تعامل با محیط است. او اغلب از پله‌ها برای ایجاد مکث و تأمل استفاده می‌کند، به‌طوری که هر گام تجربه‌ای بصری و فیزیکی ارائه می‌دهد. در بنیاد کویری‌نی استمپالیا (Fondazione Querini Stampalia) در ونیز، پله‌ها با آب و باغچه‌های کوچک احاطه شده‌اند، که حس آرامش و پیوستگی با طبیعت را تقویت می‌کنند. مواد به‌کاررفته در پله‌ها معمولاً خام و طبیعی هستند، اما با دقت تراشیده و چیده می‌شوند تا بافت و رنگ فضا را برجسته کنند.
اسکارپا همچنین پله‌ها را به‌عنوان عنصری برای جداسازی یا اتصال فضاها به کار می‌برد. در دانشگاه ایالتی ونیز یا موزه گوگنهیم، پله‌ها با زوایای غیرمتعارف و طراحی‌های غیرسنتی، حس حرکت پویا و دگرگونی فضایی ایجاد می‌کنند. در کل، پله‌های او نمادی از فلسفه طراحی‌اش هستند: تلفیقی از کارایی، زیبایی، و احترام به تاریخ و محیط.
1403/05/28
گزارش از مسعود مصیبی
